Na de zware saneringsoperatie van 11,3 mia euro in december 2011, moest de federale regering bij de begrotingscontrole in februari 2012 opnieuw op zoek naar 2 mia euro. De regering was bij de begrotingsopmaak immers uitgegaan van te positieve groeiscenario’s. De Europese Commissie laat de Belgische overheid ook geen marge en staat erop dat het begrotingstekort in 2012 wordt teruggebracht tot 2,8% van het BBP, op straffe van sancties.

De zware saneringsoperatie is echter nog maar nauwelijks verteerd. Als sociale beweging blijven we toch met een ei zitten. We blijven vinden dat de werknemers en de gerechtigden op sociale uitkeringen bijzonder zwaar werden getroffen via de hervorming van de wacht- en werkloosheidsuitkeringen en via het verhogen van de leeftijd voor brugpensioenen. Ook al moeten we toegeven dat intussen een aantal belangrijke reparaties werden doorgevoerd, dankzij de syndicale acties.

Tegelijkertijd worden van de ‘sterke schouders’ verhoudingsgewijs minder inspanningen gevraagd en ontspringen sommige inkomensgroepen de dans volledig. Zo stellen we vast dat heel wat bedrijven nauwelijks nog belastingen betalen. Dat in grote fraudedossiers erg genereuze minnelijke schikkingen worden toegekend. Dat een aantal liberale ministers een derde ronde fiscale amnestie willen organiseren.

In de aanloop naar deze begrotingscontrole werden heel wat proefballonnetjes opgelaten, zoals de indexsprong, de BTW-verhoging en de strijd tegen de uitkeringsfraude. Ze werden ook weer een voor een afgeschoten. Het debat over het indexmechanisme zal op een later tijdstip worden hernomen in het kader van een debat over het concurrentievermogen en loonkostbeheersing.

Zelf hebben we de Algemene Sociale Bijdrage als alternatief naar voren geschoven. Niet alleen het ACV, maar ook het Planbureau en de Nationale Bank hebben becijferd dat de vervanging van sociale bijdragen door een algemene sociale bijdrage, een belasting op meerwaarden en/of een vermogensbelasting veel interessanter is vanuit werkgelegenheidsoogpunt. Voorlopig vinden we hiervoor weinig gehoor. Verder blijven we pleitbezorger voor de invoering van een vermogensbelasting, voor een meerwaardebelasting op aandelen, met een extra tarief voor speculatieve meerwaarden. en voor het inperken van de fiscale aftrekposten in de vennootschapsbelasting. Ook het voorstel voor een bodemtarief - een vloer - in de vennootschapsbelasting zijn we genegen. Fiscale spitstechnologie mag er niet langer toe leiden dat de vennootschapsbelasting onder een bepaald tarief duikt. En de vliegtuigtaks niet te vergeten. Te beginnen met een taks op business en first class.

Waar wordt er dan wel bespaard ? Wie betaalt deze keer de rekening ? Op de eerste plaats de ambtenarij, waar via de beroemde en beruchte kaasschaafmethode op de werking zal worden bespaard. Op de tweede plaats valt de rokers door een verhoging van de accijnzen op tabak . Ten derde de speculanten door een verhoging van de beurstaks op financiële transacties. Ten vierde de farma-industrie door het stimuleren van meer generische geneesmiddelen. Voor de rest wordt de besparing gerealiseerd door een rits aan kleine maatregelen en boekhoudkundige ingrepen, die niemand in het bijzonder treffen. De echte structurele maatregelen zijn uitgesteld tot een volgende besparingsronde of tot het grote competitiviteitsdebat voor groei en werkgelegenheid.

woensdag, 14 maart 2012 12:23