Het zou me niet verbazen mochten we binnen enkel jaren, of hooguit decennia te maken krijgen met een internationale klimaatrechtbank. Deze zal zich buigen over de vraag waarom de politieke verantwoordelijken er niet in geslaagd zijn de klimaatchaos te vermijden. Ongetwijfeld zal ook de regering Di Rupo 1 daar op het matje worden geroepen. Hieronder kan u de verklaring lezen die ze samen opstelden ter verdediging van hun keuzes. Aldus de opinie van Steven Vromman (Low Impact Man) die deze week verscheen in DS en DM.

Verklaring namens de voormalige regering Di Rupo 1 betreffende het klimaat.
Bergen, 17-04-2026

Aan de rechters van het klimaattribunaal in Oslo.

Geachte mevrouwen, mijne heren.

We kregen onlangs een brief van uwentwege om ons te verantwoorden over de politieke keuzes die we gemaakt hebben bij de vorming van een nieuwe Belgische regering in 2011. In uw brief spreekt u van schuldig verzuim, omdat we onvoldoende maatregelen genomen zouden hebben om de klimaatverandering tegen te gaan.
Vooreerst willen we U er even aan herinneren dat er in die tijd nog grote twijfel bestond over het zogenaamde broeikaseffect en zijn mogelijke gevolgen. Slechts 98% procent van de klimaatwetenschappers was er toentertijd van overtuigd dat er effectief sprake was van een door de mens veroorzaakte opwarming van het klimaat. U begrijpt dat wij als goede bestuurders een dergelijke onzekerheid niet naast ons neer konden leggen.
Akkoord, ondertussen weten we dat die 98% gelijk hebben gekregen. De voorbije 10 jaar werden we geteisterd door grote milieurampen. Naast de tientallen miljoenen slachtoffers in het Zuiden heeft deze situatie ook een zware impact gehad voor onze bevolking en welvaart. Bij deze wil ik trouwens mijn medeleven uitdrukken voor het jammerlijke feit dat het internationaal gerechthof in Den Haag nu onder de zeespiegel ligt en U noodgedwongen naar Oslo moest verhuizen.
U wijst er op dat reeds tijdens het eerste decennium van de 21ste eeuw de opwarming van de aarde desastreuze gevolgen had in het Zuiden. Watertekorten, oogsten die mislukken, overstromingen en klimaatvluchtelingen. U haalt aan dat wij onvoldoende oog hadden voor deze problematiek. Vergeet niet dat we in 2011 nog 500 000 euro (belastingsgeld) hebben geschonken aan Music For Live. Dit is toch een duidelijke uiting van betrokkenheid! Ikzelf heb trouwens van mijn eigen middelen een pakje postkaarten gekocht van 11-11-11.
U stelt dat België een bijzonder zwak beleid voerde wat betreft isolatie van gebouwen, hernieuwbare energie en energie-efficiëntie. U beweert dat de meeste stimulerende maatregelen om deze situatie aan te pakken door mijn regering zijn afgeschaft. Dit klopt, maar vergeet niet dat wij onder grote druk stonden van de internationale markten om onze staatschuld te verminderen. Door het snoeien in die belastingaftrek hebben we een grote ramp kunnen verkomen, namelijk een ratingverlaging van Standard en Poor’s. Ondanks het feit dat het tweede decennium van de 21ste eeuw voor ons land lastig verliep met de grote droogte in de zomer van 2012, de verwoestende overstroming in 2013 en de vluchtelingencrisis met de honderdduizenden klimaatvluchtelingen in hetzelfde jaar hebben wij onze rating steeds op het hoogste niveau kunnen houden. Een prestatie waar ik nu nog steeds trots op ben, zelfs al is het financieel systeem ondertussen helemaal in elkaar gezakt.
U zegt dat we net tijdens de klimaatonderhandelingen in Durban een regering hebben gevormd zonder klimaatminister. Ik ontken echter met klem dat dit een bewuste keuze was. Door de grote druk en de communautaire discussies zijn we bij het verdelen en invullen van de bevoegdheden het klimaat stomweg vergeten. Meer moet U daar niet achter zoeken. Trouwens, u kan de verslagen van de klimaatconferentie in Durban opvragen en daar zal U op de aanwezigheidslijst de namen zien van de twee politieke zwaargewichten die ons land glorieus vertegenwoordigden. Misschien hebben ze zelf een tussenkomst gedaan op de vergaderingen.
Tenslotte beweert u dat de Belgische regering Di Rupo 1 tijdens haar weliswaar korte legislatuur vooral oog had voor de korte termijn belangen van de banken en de bedrijven en op geen enkele wijze rekening hield met de mogelijks schadelijke gevolgen van dit beleid op lange termijn. Het valt me moeilijk dit te ontkennen op een moment dat ons land geteisterd wordt door energietekorten, grote armoede, gewapende conflicten om voedsel en een falende gezondheidszorg.
Ter verdediging kan ik enkel aanvoeren dat mijn collega’s op het Europees toneel een identiek beleid uitvoerden. De welvaart van de bevolking was ons hoogste doel, zolang de mensen scampi’s en plasmatelevisies konden kopen zouden ze ons wel herverkiezen. En daarvoor was groei onontbeerlijk en gingen we mee in de genadeloze concurrentiestrijd. Met de ondertussen gekende gevolgen.
Rekening houdend met de geschetste context van die periode zal U misschien beter onze politieke keuzes kunnen plaatsen. Ik meen echter dat hiermee voldoende is aangetoond dat er geen sprake kan zijn van schuldig verzuim. Hooguit van het veronachtzamen van enkele kleine waarschuwingen.

Met de meeste hoogachting,

Elio Di Rupo, in naam van de 7 resterende excellenties van mijn regeringsploeg.
(De drie Oostendenaars hebben de overstroming van 2013 niet overleefd, twee ex-ministers zijn omgekomen bij voedselrellen, vier zijn er spoorloos verdwenen, eentje is geëlektrocuteerd bij een poging om illegaal stroom af te takken en de laatste is overleden aan longvlieskanker door asbestblootstelling in het Berlaymont gebouw)