De ongelijkheid wordt nog maar eens bevestigd! De 10 procent rijkste Belgische gezinnen zijn goed voor 44 procent van het totale nettovermogen van ons land en voor 36 procent van het totale inkomen. Dat blijkt uit een enquête van de Europese Centrale Bank waaraan de nationale banken meewerkten. Deze ongelijkheid wordt in stand gehouden door het Belgische belastingsysteem dat inkomens uit arbeid zwaar belast en inkomens uit kapitaal en vermogen ontziet.

De cijfers over wie het meest bijdraagt aan de overheidsfinanciën bevestigen dat. In 2011 bedroegen de heffingen op de inkomsten uit arbeid (personenbelasting en sociale bijdragen) 25,8 procent van het bbp (de geproduceerde totale rijkdom in een jaar van een land), terwijl het aandeel van de heffingen op de inkomsten uit vermogen maar 3,9 procent bedroeg. Met andere woorden: het aandeel van de belasting op arbeid is bijna zeven maal hoger dan het aandeel van de belasting uit vermogen.

Een vermogensbelasting is meer dan nodig

Om de ongelijkheid weg te werken en tevens te zorgen dat de overheid aan voldoende inkomsten komt, is een vermogensbelasting een juiste eis! Concreet stelt het ACV voor om een vermogensbelasting in te voeren van 1% op de eerste belaste schijf van 1.000.000 tot 1.500.000 euro, 1,25 % van 1.500.000 tot 2.000.000 euro en 1,5 % op alles daarboven. Dit voorstel brengt ruw geschat 6 miljard euro op.

De regering-Di Rupo kiest voor een andere weg

In plaats van het geld te gaan zoeken waar het opgestapeld zit, neemt men maatregelen die vooral de zwaksten van de samenleving treffen. Sinds de regering-Di Rupo in het zadel zit, heeft deze regering al voor 18,9 miljard euro besparingen en nieuwe lasten opgelegd. Dit bedrag bekwam men vooral door indexmanipulatie en een loonstop in te voeren, door besparingen in de sociale zekerheid en de gezondheidszorgen, door de werkloosheidsuitkeringen te verminderen, door banen te schrappen bij de openbare diensten, door de prijzen te verhogen van het openbaar vervoer en lijnen te schrappen, door de verlenging van de beroepsloopbaan met twee à vier jaren.

0m de Belgische fiscus op afstand te houden, is het beter een bankrekening in België te hebben dan in het buitenland

Om een vermogensbelasting te kunnen invoeren, is de volledige opheffing van het bankgeheim nodig. Dat wil zeggen dat de fiscus toegang moet krijgen tot de bankgegevens die automatisch worden aangeleverd door de banken. Dit is geen revolutionaire eis, want het gebeurt al tussen de landen van de Europese Unie voor spaarproducten. Vanaf 1 januari 2014  komt er een nieuwe richtlijn waardoor ook automatische uitwisseling komt wat Belgen in het buitenland aan inkomsten halen uit vastgoed, wat ze er aan salarissen opstrijken en welke pensioen- en levensverzekeringsproducten ze er hebben. Er is zelfs sprake van om tegen 2017 ook automatische uitwisseling van informatie te geven aangaande dividenden, rente en meerwaarden.

Het gekke is nu dat gegevens van Europeanen bij Belgische banken automatisch aan de fiscus van hun land bezorgd worden in het kader van de Europese Spaarrichtlijn, maar dat dit automatisme niet geldt in België. In ons land moeten er eerst ‘één of meer aanwijzingen voor belastingontduiking’ zijn. Een begrip dat tot heel wat  procedure- en interpretatieproblemen leidt. Met andere woorden: voor de buitenlandse fiscus ligt er een boulevard open, voor de eigen fiscus blijft het aanmodderen! Nochtans is transparantie de basis voor een rechtvaardige fiscaliteit. Het helpt niet alleen om een vermogensbelasting in te voeren, maar ook om de fraude te bestrijden. Onze directe buurlanden bewijzen dat!

Als we in België zouden slagen om het fraudepercentage terug te dringen tot het niveau van Nederland, Frankrijk en Duitsland, waar meer fiscale transparantie is, dan zou dit volgens de Oostenrijkse professor Friedrich Schneider tot gevolg hebben dat er per jaar 8 miljard euro extra in de Belgische Schatkist terechtkomt. De regering hoefde dus echt niet te besparen op de zwaksten!

Want 6 miljard euro uit een vermogensbelasting + 8 miljard euro uit de strijd tegen de fraude en ontwijking = 14 miljard euro

opbrengst!

Omdat een andere wereld mogelijk is,

Guido Deckers

Nationaal ACV-propagandist voor het thema rechtvaardige fiscaliteit.