Ik heb met groeiende ergernis het artikel over Onderzoek naar “Spontane burgerbewegingen” op blz. 10 van De Morgen van vrijdag 17 mei ‘13 gelezen.

Zelf was ik één van de vier organisatoren van de eerste “Anti-atoommars” in het begin van de jaren ’60. Als voorzitter van de Humanistische JongerenBeweging, en samen met 3 andere jongerenorganisaties, wilden we onze medeburgers bewust maken van de gevolgen van de “koude oorlog” die zich aan het ontwikkelen was. Behalve het onderzoekscentrum in Mol, waren er in ons land toen nog geen kerncentrales. Het ging dus om de Atoombom waarvan er langs beide zijden van het “IJzeren Gordijn” zo krankzinnig veel gemaakt werden dat de kans op een foutje of een misverstand, als een steekvlam, de hele wereld in de vernieling kon storten.

Ik kan u verzekeren dat we van niemand een “georkestreerde solidariteit” hebben gekregen! Het ging om een ethische verontwaardiging waaraan we uiting wilden geven. We voelden als jonge mensen hoe we gemanipuleerd werden door onze eigen bewindslieden die zich als marionetten van de grootmachten gedroegen. En dat was niet de wereld waarin wij wilden leven. Dat gevoel van onbehagen versterkte met de jaren en zou in ’68 leiden tot een uitbarsting. Enkele jaren later zou “Het Rapport van de Club van Rome” over de exponentiële groei ons waarschuwen voor overbevolking, toenemende honger, uitputting van energievoorraden en grondstoffen, milieuvervuiling en klimaatverandering, gezondheidsproblemen en schrijnende leefomstandigheden… de mensheid onwaardig.

Ondertussen werd de Apartheid in Zuid-Afrika, als een moderne slavernij, in stand gehouden door ons, Westerlingen, werden onjuiste oorlogen gevoerd zoals in Vietnam, werden democratisch verkozen leiders vermoord en vervangen door dictators zoals in Chili… en in dit artikel wordt nu de indruk gewekt dat de reactie van de jeugd daarop van hen marionetten van subversieve machten zou hebben gemaakt!

Wat is er mis met Chili-bannelingen, die naar Europa waren gevlucht en die van hieruit het verzet wilden organiseren tegen het gruwelijk bewind van Pinochet, gesteund door de VS? Natuurlijk wilden ze mee actief betogen met de Belgische verontwaardigde bevolking!

Ik heb de studie van Kim Christiaens (KU Leuven) niet gelezen, maar als verdachtmaking de teneur ervan is, dan is daar een ranzig kantje aan. Of is het de schrijfster van het artikel, Sara Vandekerckhove, die er dat van gemaakt heeft?

Willem Deconinck
Eredocent en Humanist

Deze lezersbrief werd niet gepubliceerd…